De Maluswijk anno 2014 is op het eerste zicht een goed ontworpen naoorlogse volkswijk waar het aangenaam toeven is. De witte huisjes hebben iets van visserswoningen. Lichte volumes met zeer uitgesproken daken en uitgewerkte zijgevels verwijzen naar een traditionele, architecturale vormgeving. En tegelijk is er de rust van een tuinwijk . Zeer ruime voortuinen lopen als een zoom rondom de woningen. Hier en daar een voetweg die de achtertuinen ontsluit.
De maluswijk anno 2020 behoudt de 'ziel' en de onderliggende woon-idee van de wijk. De meeste woningen van de wijk worden weggegomd, maar het is geen 'tabula rasa'. De oude structuur blijft aanwezig in de Maluslaan en de te behouden woningen. We voegen aan het woon-idee van de tuinwijk een woonerf en een groen ‘hart’ toe.
De uitwerking van de wijk wordt gedragen door 5 ruimtelijke figuren: de brink, het speelplein, het woonerf, de voetwegen en de voortuinrand van de tuinwijk. Al deze ingrepen staan ten diensten van de inzet van deze opdracht: een intelligente publiek & pro-publieke ruimte.
