Berg van Termunt

Het clubgebouw en het jeugdhuis: een duo dat elkaar aanvult. Op een plek in het bos, schijnbaar ver weg van de bewoonde wereld nestelen zij zich voorzichtig tussen de bomen. Ze bemiddelen en structureren de open ruimte. Temidden van de drie buitenkamers (voetbalveld, parkeerveld, trapveldje) op ongeveer dezelfde plek als hun voorgangers staan zij tegenover elkaar in de zon. Als een soort pop-up, een tijdelijke gast die, wanneer de tijd daar is, spoorloos kan verdwijnen.
 
In het spanningsveld tussen de twee gebouwen en de bosranden ontstaat een vierde figuur: het Tussenplein. Dit wordt het hart van de activiteiten; de verzamelplek waar voetballers, tram 44-ers, oma’s en opa’s, yogi en lopers elkaar tegen komen. De voetbalclub, het jeugdhuis en de derde gebruiker zijn geen afgeschermde werelden op zich meer, maar delen samen de Berg van Termunt. Dit is zoiets als een dorpsplein.
 
Tervuren schaart zich met het onderschrijven van de Green Deal bij de koplopers in het debat van de circulaire economie. Het lijkt ons daarom ook evident om de scenario’s voor de Berg Termunt op alle niveaus aan te sturen op basis van het kringloop-concept en het inbedden van verandering voor gebouwen, landschap en infrastructuur. We denken dat het ontwikkelingstraject van mogelijke scenario’s per definitie incrementeel en onderhevig aan verandering is. Deze ambitie vraagt om een dynamische infrastructuur die hierop kan reageren en gaandeweg kan bijgestuurd worden zowel op niveau van landschap, gebouw als bouwelementen. Dit vertaalt zich in strategieën die optimalisatie / verandering bevorderen en die de principes van verweving, medegebruik, meervoudig ruimtegebruik en omkeerbaarheid van het huidige en toekomstig (ruimte)gebruik inbedden.