Campus De Hutten, Mol

Een gesloten instelling voor jongeren. Een infrastructuur opgezet als een opvoedingsgesticht. Bedacht vanuit een beheers- en controleerlogica. Een sterk naar binnen gericht vierkants-formatie: een overmaatse binnenkoer (50 x 80 m) omsloten door twee hoge zijbeuken (leefruimtes en klassen en twee lagere volumes (atelier en slaapzalen).  En dwars hierop: een centrale naaf met formeel kopgebouw aan de steenweg, centrale administratie, dwars volume over twee lagen en de middenbeuk op de binnenkoer. En daarbuiten: de leegte. Het is net een burcht omringd door de velden. Insulair en op zichzelf gericht. Een formele logica uit een andere tijdsgeest. De interventies uit het masterplan van 1997 bevestigen en werken verder op de aanwezige structuur en idee.
 
Ontwerpen voor de Hutten is onvermijdelijk nadenken over grenzen. Redeneren over het beschermen van maatschappij en opgenomen jongeren. Dat maakt het tot een ontroerende en uitdagende ontwerpopgave. Wanneer wij als ontwerpers nadenken over collectieve programma’s denken wij in de eerste plaats aan het faciliteren van ontmoeting en connectie. Zelden bouwen we restricties in. Hier is dat niet zo.
 
Het masterplan is gestuurd door een aantal leidende principes die voortkomen uit observaties (van huidige werking, landschap en gebouwen) en maatschappelijke ambities voor de Hutten. Die principes hebben maar 1 doelstelling: een groene campus ontwikkelen volledig ten dienste van een optimaal integratietraject.
 
We introduceren 2 aparte leefpavilioenen, een sportschuur en een werkatelier. De te renoveren gebouwen worden ingericht als inkompavilioen en administratieve zones.
 
Dit zijn overgansgfiguren of portalen om te bemiddelen tussen verschillende publieke en private sferen en / of veiligheidsperimeters. Het inkomportaal aan de Molendijk is een uitnodigende en gastvrije figuur waar je graag toekomt. De overgang tussen Minerale As / hoofdgebouw en de binnenkoer krijgt een centrale en royale doorgang.. De nieuwe leefpaviljoenen krijgen een laag ommuurde voortuin die bemiddelt tussen de privacy van de eigen leefwereld en het collectieve samenleven.